Kevin Carter bu resmi çektiğinde 33 yaşındaydı , kendini öldürdüğündeyse 34 . Bu resim ve hikayesi o kadar çok şey anlatıyor ki insanoğluna .Birazcık yemek için birleşmiş milletlerin yardım kampına ulaşmaya çalışan küçük bir kız , kızın başında bekleyen bir akbaba ve fotoğrafı çeken fotoğrafçı . Kevin Carter önündeki sahneyi gördüğünde belki de ne kadar muhteşem bir kare yakaladığını düşünüyordu . Bu düşünceler içinde fotoğrafı çekti ve hiçbir şey olmamış gibi arkasını dönüp gitti.
Kevin Carter için oradaki kız çocuğu her zaman görmeye alışkın olduğu , Afrika’da açlıktan ölen çocuklardan biriydi sadece . O yüzden "Biz fotoğrafçıların görevi olaylara müdahale etmek değil olanı resmetmektir" diye bir açıklama yapmıştı . Ama açıklamasıyla ters düşen bir şekilde bu resmin kendisinde oluşturduğu vicdan azabı yüzünden intihar etti . “Birini kurtarsam ne fark eder belki de şimdi kurtarsam daha sonra zaten ölecek” diye düşündü . Yada kızı kurtarsaydı resmin anlattığı trajedi azalacağı için yeterli ilgiyi göremeyecekti . Kimbilir belki de ondan elde edebileceği hiçbir çıkarı olmaması yeterliydi .
Sonuçta bahanesi ne olursa olsun , insanlık için yapmak zorunda olduğu bu yardımı yapmamak kendi hayatına mal oldu . Bir de kendi açınızdan düşünün .Belki bize bir etkisi olmadı ama kendi gözardı ettiklerimiz acaba nelere mal oldu . Kimlerin hayatlarından bir şeyler götürdü . Ardımızda bıraktığımız hangi küçük kızların tepesinde akbabalar uçuştu . Bir iyilikle yaratabileceğimiz bir kelebek etkisini tersine çevirmiş olabilir miyiz ? Hangilerimiz farkında olmadan Kevin Carter oldu acaba ?
Son olarak ; sevgili Kevin , o fotoğraftan kazandığın Pulitzer ödülünü mezarının hangi köşesine koyduğunu çok merak ediyorum .
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder