Bak blog , yazıyorum buraya eğer bir daha birilerini mutlu etmek için uğraşır, onlara ne kadar değerli olduklarını göstermeye çalışırsam , muhabbet olsun , neşelenelim diye şebeklik yaparsam , kendimi salak yerine koydurtursam iki olsun . Sana ne milletim mutluluğundan manyak herif . Sanan ne ya . Sanamı kaldı bunlar , ne biçim bir adamsın sen ya . Bırak ne halleri varsa görsünler . Sen önce birinci derece sevdiklerin için uğraşsana . Yok arkadaş yok . Ben yine eski halime dönüyorum . Sessiz , sakin , varlığımla yokluğumun belli olmadığı zamanlardaki halime dönüyorum .
Habire kendime küfür edip duruyorum . Aptalsın olum sen aptaaaaaallll
sakinn sakinnn
YanıtlaSilaptal falan değilsin sadece fazla değer veriyorsun.
Bu ara herkesin derdi aynı sanırım :)
YanıtlaSilAptal değil İNSANsın aslında..3ama garip olan şu ki, ne kadar insansan o kadar APTAL hissettiriyolar sana kendini..
YanıtlaSilBu gibi durumlar için güzide bir gözüm vardır kendime söylediğim : salla gitsin ...
gereksiz değer verme ama varlığını da belli etmeme kararı nedir ki...olmaz öyle ,ışığın söner
YanıtlaSil~~Cat
YanıtlaSilElimde olmayan bir şey bu , ne kadar uğraşsam uğraşayım öenüne geçemediğim bir durum
~~ phoebe*
Bu blog topluluğunu bir araya getiren , bizi yazmaya iten ortak konulardan biride bu değilmi , bu topluluğu oluşturan benzer sorunlar değilmi :)
~~ üryan
Dışarıdan bakınca sallıyorum ama içerde durumlar bambaşka malesef
~~CaDı KaZaNı
Işık söndü söneceği kadar zaten , biraz daha sönsün ne farkeder