KELEBEK ETKİSİ

Üniversite yıllarında bir arkadaşımla beraber başımızdan geçen kötü olayları yorumluyoruz . Konu benim başımdan geçenlere geldikten bir süre sonra yaklaşık olarak bana şöyle bir soru sordu “Geçmişe dönme imkanın olsa yinede aynı şeyleri yaparmıydın” Düşündüm, biraz garip ve zor bir soruydu benim için . Her şeyi daha iyi yapabilirdim , belki daha iyi , daha güzel , daha mutlu bir hayatım olurdu . Ama yinede bunu düşününce içimde adını koyamadığım bir tedirginlik kaplatmıştı . “Evet” dedim “yine aynı şeyleri yapardım” O da güldü bana ve “O zaman sen mazoşistsin” dedi . Ne kadar ısrarla bunun mazoşistlik olmadığını söylemeye çalışsamda bunu yeterli derecede destekleyecek şeyler söylemediğimden o haklı gözüküyordu. Geçenlerde nedense bu konuşma aklıma geldi . 18- 19 yaş çocukluğuyla cevaplayamadığım şeyi cevapladım . O zamankinden daha çok şeyle mücadele etmiş olmama rağmen bu soruyu tekrar sorsa yine evet derdim ona . Mazoşist olduğumdanmı peki ? Hayır ! Çünkü geçmişi değiştirmek beni değiştirecekti. İşte beni tedirgin eden şeyde buydu . Hayatımdaki her şey daha iyi olsa , hiç hata yapmasaydım şu an bambaşka bir insan olurdum . . Belki her şey daha mükemmel olurdu ama ben şu anda olduğumdan daha az şey öğrenmiş olurdum . Hayat sahnesine tamamen hazırlıksız şekilde kulaktan dolma bilgilerle çıkardım Hangi nasihat , hangi kitap , hangi felsefe bana yaşadıklarım kadar şey öğretebilrdiki . Yaptığım her hatanın bana getirdiği , götürdüğünden daha çoktu . Basit bir örnek olarak eğer lisede okuldan atılmayıp aynı okulda kalsaydım belki yaşadığım acıların bir çoğuda olmayacaktı ama o zaman bugün üniversite mezunu olma ihtimalim çok düşüktü . Bu gün arkadaşlık ettiğim insanların hiçbiri hayatımda olmayacaktı . Belki tamamen farklı alışkanlıklarla farklı bir kişiliğe sahip bir insan olacaktım . Geçmişe dönüp bunu niye değiştireyim ki . Kötü bir olay gibi gözüken bir şey benim hayatım boyunca başıma gelebilecek en iyi şeylerden biriydi .Her şey olması gerektiği gibi oldu , ne bir eksik , nede bir fazla Ben her şeyin bir nedeni olduğuna inananlardanım . Dünyadaki herşey etki-tepki üzerine kurulmuştur . Hayattaki her adımımız bize uygulanan etkilere verdiğimiz tepkilerdir. Bir nevi kelebek etkisi yani . Büyük bir ihtimalle başmıza gelen her olay aslında hayatımızda yer almayan belkide hayatımız boyunca varlığından bile haberdar olmayacağımız insanların etki-tepki varyasyonlarının sonucudur. Biz hep çevremizdeki insanların tepkisine dikkat kesilmişizdir . Ama onların bize etkisi acaba neyin tepkisi diye merak etmeyiz . Dediğim gibi bu kelebek etkisinin başıma getirdiği olaylar beni ben yapan şeyler . Her şeyi daha iyi yaşamaktansa yaşadığım şeyler daha tatmin edici benim için . Herşeyi hatasız yapmak beni mükemmel bir insan yapmaz , aksine beni yürüyen bir bomba haline getirirdi . Kötü bir şeyle karşılaşmak benim için yıkım olurdu . Mazoşist olduğumdan değildir geçmişe dönersem aynı şeyleri yapacağım demem . Bugüne kadar öğrendiğim hayat dersini öğrenememe korkusudur .Öss değil bu hayat sınavı . Üç yanlış bir doğruyu götürmez aslında . Bir yanlış bile bir çok doğruyu beraberinde getirebilir yeri geldiğinde. Ne zaman bir hata yapsam yada kötü bir durumla karşılaşsam bundan çok şikayet ederim . Buda benim tepkimi insanlara doğrultmamak çabamdan gelir . Tepkimi kendime yönlendirdiğimden gelir ama bilirimki ölüm dışında her şeyin bir çaresi her şerrin altında yatan bir hayrı vardır . Yeterki göz onu görebilsin Not : Sinan bana böyle sorular sorma kardeş , sonra bak yıllarca aklıma takılıyo :))))