GÜRÜLTÜLÜ SESSİZLİK

GÜRÜLTÜLÜ SESSİZLİK

Ne halim varsa gördüm

Gördüğüm bu halimi hiç sevemedim

Bana dair bir şey yokmuş

Nereye baksam sizden bir parça

Benim değil bu hal

Her şeyimi alıpta , bana bıraka bıraka

İçinde bir ben olmayan

Koskocaman bir siz bırakmışsınız

Gördüm halimi korktum

Bir çığlık attım

Kimse duymadı

Ama ben sağır oldum

Kesildi sesler , uğultular dindi

Sonra sinirlendim

Neden sessizlik bu kadar gürültülü diye

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

            Efenim babamın rahatsızlığı dolayısıyla önümüzdeki günlerde yazılarım sizinle kısa bir ayrılık yaşayacak. Hastahane uğrak yerim oldu bu aralar . Ameliyattı , sonuçlardı , beklemeydi , önümüzdeki günler ne getirir acaba falandı derken zor bir dönemin içinde buldum kendimi. Hiç bi şey olmasa bile sevdiğiniz bir insanı  acı çekerken görmek veya onun hastahane yatağında bize muhtaç bi vaziyette olmasını görmek bile insanın canını çok yakıyor . Başka şeylere konsantre olmakta güçlük çekiyorum o yüzden.  Belki yazamasamda bu aralar , en azından okuyucu olarak bi çoğunuzu takip edeceğimi düşünüyorum . Bu durumla ilgili duygu sömürümü dönünce yaparım artık :)  Ben müsaade isteyerek , kısa bir ayrılığa gidiyorum.