KENDİMLE KAVGA

Ulan yazmak istiyorum ama yazacak bi şey bulamıyorum , aslında yazacak çok şey var ama ortalık yerede yazılmıyoki be anam . Hayır yanlış anlaşılmasın sapıkça şeyler değil , gayet duygusal içten şeyler ama yok yazamam . Günlük tutmayı özledim ya . En azından ona yazabiliyordum . Hani bazı şeyleri kimseye anlatamazsın yada anlatmak istemezsin yada avazın çıktığı kadar bağırmak istersin ama bağıramazsın ya , öyle bir şey işte . Birilerine anlatsan duymak istemeyeceğin şeyleri söyleyeceklerinden korkarsın . yok ulan yazmıyo kalem işte . Yaz diye bas bas bağırıyorum . Ben inadım kalem benden inat yahu . Kalemim sen yazmıyosun , gözüm bari sen ağla diyorum yok olmuyor .Ya hüngür hüngür ağlamak nasıl bir şeydi hatırlamıyorum bile . Dışarı çıkıp kendimi yollara vursam , saatlerce dolaşsam diyorum ayaklarım da inat . Ulan bu gece uyuzluğu tuttu her şeyin . Tutmayın beni bırakın ya . Sınırım olmamalı benim , sinirim hiç olmamalı . Kime olacakki sinir . Ben hep kendime sinirlendim . Ne istiyorum kendimden , ne alıp veremediğim varki . Bu kadar hırpalamak niye . Oğlum hadi başkalarına acıyorsun , kendinede acı bari ya .Ne çok ya kelimesini kullandım , daha doğrusu kelimeciğini . Yağcılığım üstümde bugün ama gıcırdayan ruhumu yağlasam daha iyi olurdu . Bugün ne alıp veremediğim var kendimle bilmiyorum diyeceğim ama gayet iyi biliyorum . Seviyorum . Bu gecenin en güzel şeyi bu kelime galiba . Seviyorum, seviyorum , seviyorum .Sevmek , sevilmek güzel şeyler . Sevmek ölmekle başlar ama bu sefer sevmek hayat doğursun bana , ona ve bana . Sevdiğimin diliyle konuşmak isterdim ama yok Gökçe bilmezsiniz siz . Yer canlıları anlamaz onun dilinden . Seviyorum . Birde kendine sev be adam , Hep başkaları hep başkaları , sonrada hani bana hani bana dersin . De anam de. Daha çok konuşursun kendi kendine . E o zaman konuşmaya devam değimli . Seviyorum . Özlemek bu kadar zormuydu , istemek böle bir şeymiydi . Eser durursunda özlemlerin üzerinden , be adam azcık dinlen be . Çek ruhunu bir huzur kenarına ense yap biraz .Kenar süsü olmuş duyguları boş versene . Hep uçurumun kenarına yakın durdunda uçamadın o uçurumdan aşağı . Seviyorum . Anladık ulan anladık seviyosun . Anla sende işte , ağla işte seviyosun . Niye ağlayasınki gül , avazın çıktığı kadar gül ,bayılana kadar , bu gece herşey inat ya inadına gül işte sende, hep inadına gülmedinmi sen , bu gece üzülmede inadına gül üzülmenin suratına doğru . Gençliğine gül , heder olan şeylere , baş tacı olanlara , boş verdiklerine , çok şey alıp hiç vermeyenler , hep verip alamayanlara , duyduğuna duymadığına gül . Duyduk duymadık deme oğlum gül . Sen palyaçosun, palyaçoluğuna gül . Dokuz köyden kovulanlar palyaço olur , sen o dokuz köye gül . onuncu köy sevdiğin kız oldu dur . Başka köy kalmadı artık dur . Gülme bu sefer güldür . onuncu köy yarin , yarini üzme dur . Yar hayattır durda hayatı yaşa . Seviyorum . İşte düşünmeden seviyorum diyebileceğin köy bura dur ve sevmeye , seviyorum demeye devam et . Şimdi onu bunu bırakta yat uyu zıbar hadi . Hani derdi ya bir zamanlar , zamanın içinde yitip gitmiş bir dost ,uyumak ölmektir diye . Koparsın bu dünyadan başka bir dünyada yaşarsın derdi ya . Hadi bu gece bir daha öl

YAĞMUR

Yağmur bana geri ver gözyaşlarımı  
O kadar ihtiyacım varki bilemezsin  
Ne zamandır kirli kaldı gözlerim  
Temizlemezsem boğulacağım  
Boğulacağım içime dolan dumanların isinden  
Sen yağdırırken benim gözyaşlarımı yeryüzüne  
Ben içimdeki ateşlerde yanarak söndüm  
Oysa gözyaşlarım vardı onları söndürecek  
Yağmur geri ver bu gecelik gözyaşlarımı  
Bu gece ben yağmalıyım 
  Bu gece sabaha tertemiz uyanmalıyım

İSTANBUL SENİ İSTER

-->

İstanbul seni ister

Kimse farkında değil ama

Senin adını anar çığlıklarında martılar

Vapurlar iskeleye yanaşırken

Senin için bağırırlar

İstanbul her gece senin için yakar ışıklarını

Gelirsen , kaybolma , yönünü bul diye

Senin gelişini haber verebilmek için

Yedi tepenin her biri ayrı ayrı seni gözetler

Minareler gökyüzüne uzanır

Belki bir melek olurda gelirsin diye

Ezanlar Allah der

Bende şükrederim allaha

Seni karşıma çıkardığı için

İstanbul’un gözlerinde ararım seni

Ama biz İstanbul’u izlerken gözlerimiz kapalı

İstanbul seni görememenin acısıyla yanar

Denizler durgun , dalgasız bekler

Olur ya belki deniz kızı olurda gelirsin diye

İstanbul seni ister

Yalan , yalan tüm yazdıklarım

İstanbul değil seni isteyen

Tüm benciliğimle ben isterim

Çünkü ben kendini İstanbul sananım

Ben kendini mecnun sayan

Ben aşık olan

Seni tarifsiz seven adamım

ÖLMEK SEVMEKLE BAŞLAR

Sevmek ölmekle eşdeğer oldu hep bana

Kimi seversem sonu ölüm oldu

Ben düşünürken sonsuza kadar mutlu bir hayatı

Bir de baktım sırtımda bir hançer

Yanlış düşünmüş bence yazar

Demiş ya sevmek ölmekle başlar

Yalan

Ölmek sevmekle başlar çünkü

Her kalp çarpıntısı bir ölüm habercisi

Yüzümdeki her gülümseyiş azraile davetiyedir

İşte bu yüzden

Korkularım tekrar ölmek istemeyişimdendir

Sevgiden değil korkularım , saklanmalarım ölümdendir

Hani bilsemki

Gerçekten sevileceğim , yalansız , dolansız

Ölmek , yaşamak hepsine razıyım

Ya sen , sende ölümü mü olacaksın

Yaşamayı unutmuşken

Bana bir nefes hayat mı olacaksn

Ölümüm değilde

Doğumum mu olacaksın

SENİN İÇİN

Başladım hummalı bir çalışmaya

İçimde senin için yeni bir dünya hazırladım

Kaldırdım eski depremlerin tüm yıkıntılarını

Döndüm çölleşen bahçelerime

Yeniden diktim toprağıma yanan umutlarımı

Sönen güneşimi gömdüm

Senin yüreğini koydum yerine

Her gün içime sen doğ diye

Kapattığım tüm yollarımı yeniden açtım

Saçtım etrafa aşk tohumlarını

Senin için neler hazırladım neler

Bir masal yazdım içimdeki dünyada

Binbir gece değil binlerce gece sürecek

Bir taht hazırladım prensesim için

Bir ejder koydum seni koruyacak

Yedi cüceler bile bıraktı pamuk prensesi senin uğruna

Uyuyan güzel uyandı kendiliğinden

Susturdum bütün gürültüleri

Şarkılar çaldırdım seni anlatan

Seni bilmem ama

Ben senin için

Mutlu bir son hazırlamak istiyorum