TEMMUZ
Allahım cehennemde yakarmı
Bu Temmuz akşamı kadar
Yanıyorum cayır cayır
Yanıyorumda tütmüyor dumanım
Kimse gelip söndürmüyor
Durmuş bu beş para etmez dünyam
Bir el tutupda döndürmüyor
Dönüyor aklımda
Bu acıyı dindirmenin yolları
Allahım ya bu gece al bu canımı
Yada bana sabahı görecek gücü ver
Yaşıyorum ömrümün en uzun gecesini
Gece değil bu cehennem azabı
Nefes alamıyorum
Kendi hıçkırıklarımda boğuluyorum
Düşmüşüm çamurlar içine
Kırılmış tüm kemiklerim kalkamıyorum
Ne içki ne, ne sigara dindirmez acımı
Ne nasihat , ne gözyaşı değil ilacı
Bana kendi ellerimle kazdırma mezarımı
Allahım ya bu gece al bu canımı
Yada bana sabahı görecek gücü ver
Allahım ben yazmadım bu kaderi
Sen çıkardın karşıma
Senin yüzündendi bu sevgi
Bu dağıttığın senin kulundu
Bana parçalattırma bu eser'ini
Mademki sen alırsın her şeyi
Sen vermelisin yitirdiklerimi
Sonum musalla taşı olsun
Duyduğum en son ses , ezan sesi
Allahım ya bu gece al bu canımı
Yada bana sabahı görecek gücü ver
Bir hastalık sarmış bir yanımı
Ayrılık mesken tutmuş öbür yanımı
Önümde sevdiklerim
Ardımda ne kalır bilmiyorum
Görmek istemiyorum yarınımı
Hatırlamamalıyım bu Temmuz akşamını
Olmayacak eskisi gibi herşey
Bu yarattığın eser olmamalı
Hayayllere mahkum bırakamam yarınımı
Allahım ya bu gece al bu canımı
Yada bana sabahı görecek gücü ver
Dünyaya benim üzerimemi yüklendi
Tonlar var sanki mecalim kalmadı
T
aşıyamaz oldum sırtımdaki bu yükleri
Bıraksam kimse almaz bunları
Mecburmuyum taşımaya ben bunları
Bırak diyo karanlıktan bir ses
Kanıyorum yavaş yavaş o şeytana
Allahım ya bu gece al bu canımı
Yada bana sabahı görecek gücü ver
HASPAM
Arada kaldırır kafasını bir bakış atar
Çıkar çarşıya etrafta gezer tozar
Ona buna fiyaka atar , caka satar
Satarda alan çıkmaz
Almış eline bir kaşık haspam
Kendi çalar kendi oynar
Ne çalmasını bilir ne de oynamasını
Bir edası var , bir havası
Sanırsın alçak tepeleri o yarattı
Acep nedir bu çingenenin derdi tasası
Çıkmış cam önüne haspam
Kendi çalar kendi oynar
Kapandı perdeler , bitti komedi
Zaten kimse bu oyunu sevemedi
Ne nasihat , ne ilaç fayda etti
Tabib bırakın kendi haline dedi
Düşmüş bir karanlığa haspam
Kendi çalar kendi oynar
İzledik izledik bir şey anlamadık
Müziği beğenmedik şaşırdık
Neşemiz kaçtı bir köşeye sızdık
Girdik engine , hayallere daldık
Biz bu oyundan çok sıkıldık
Bari birazda biz çalalımda
Sen sadece oyna be haspam
BİLMEYECEKSİN
Bilmeyecek kimse seni
Söylemeyeceğim adını
Anlatmayacağım seni
Umudum diyeceğim , belki diyeceğim
Kapı çalacak sen geleceksin
Açacağım kapıyı
Alacağım seni kalbime
Ama sen bile bilmeyeceksin
Kalbime girip yüzümü güldürdüğünü
Diyeceklerki niye
İşte diyeceğim böyle daha güzel
Bozulmamalı o , yüzümü güldürdüğü gibi
Tanıdığım , hayal ettiğim gibi kalmalı
Sorsalar onu bana
Ay demem , yıldız , güneş demem ona
Ne ki çiçekler , deniz , bulut, gökyüzü
Ne ki uğruna ölünen güzeller
Olsaydı benzetmezmiydim
Demezmiydim işte bu kadar güzel
Yaratmamış yaradan
Yok işte ben ne yapayım
Yok işte onun kadar güzeli
Ne yazar onu öpmesem , sarılmasam
Ne yazar ona yazdığım şiirleri
Onunla kurduğum hayalleri bilmese
Bilmese aslında ne kadar güzel olduğunu
Ne olacakki her güzel şeyin ,
Ondan bir parça taşıdığını bilmese
Oturur kendi kendime
Kader derim , kısmet derim ,
Ya nasip derim sevmeye devam ederim
Bilmesin kimse bu öyküyü
Yazmasın , kimse okumasın
Başkalarını bilsinler benimle
Yanlış öyküyü okusunlar
Okuturmuyum onlara , anlatırmıyım sanki
Bu hayatın en güzel öyküsünü ,
En güzel yüzünü
Bu öykü böyle güzel
Güzel işte , seni anlatamayan güzeller gibi
Bilmeyecek kimse seni
Adını söylemeyeceğim
Seninle ilgili konular hep başka olacak
Karanlıkta anacağım seni
Kuytuda izleyeceğim
Bilmeyeceksin işte
Birinin senin için bu şiiri yazdığını
Belki okuyacaksın
Ama o anlatamadığım
O en güzelin kim olduğunu
Bilmeyeceksin
TEMMUZ
